بسم الله الرحمن الرحیم


سه شنبه17/11/92

ساعت10:10شب

ازآغاز حیات بشریت تا کنون بسیاری آمده اند ورفته اند در این میان کسانی هستند که خون خود را ضمان بقای خود کرده وتا ابد در یاد ها می مانند اینان کسانی اند که مردانه زیسته اند ومردانه جان داده اند

یاد شهدایمان بخیر...

امشب شب حرکت است.فردا عازمم دلم قرار ندارد قلبم نامنظم می زندحس عجیبی است

نمی دانم خوشحالم یا غمگین؟!؟!؟

فردا عازم مکانی هستم که غرق خون است,خون هایی که حیات عزتمندانه من وتمام مردمان این سرزمین مدیون آنهاست.

راستی ما در قبال این خون ها چه کرده ایم...؟؟؟

حتی فکرش تنم را می لرزاند...

فردا باید قدم در سرزمینی بگذارم که قدم به قدمش جای به خاک افتادن شهیدی است...

چشم دوختن به خاکی که قتلگاه اولیا خداست کار آسانی نیست...

امشب را نمی توانم بخوابم دلهره دارم!!!